આંખને ઠારી શકે એ દૃશ્ય ક્યાંથી લાવવા ?
સાવ સીધી વાતમાં રહસ્ય ક્યાંથી લાવવા ?
ઊમ્રની સાથે વહીને કાળગર્તામાં ગયા,
દોસ્ત, વીતેલા સ્મરણ તાદૃશ્ય ક્યાંથી લાવવા ?
સ્મિત કરતાં ફડફડે છે લોક અહીં એકાંતમાં,
એમના ચ્હેરે ફરી અટ્ટહાસ્ય ક્યાંથી લાવવા ?
સાંજ પડતાં આથમીને અસ્ત થાતાં દેહમાં,
ફેર સૂર્યોદય સમા આયુષ્ય ક્યાંથી લાવવા ?
ભીંત પર લટકી કરે વરસાદ આશીર્વાદનો,
આદમી એવા હવે અદૃશ્ય ક્યાંથી લાવવા ?
જીવવા માટે જરૂરી હાડ-સ્નાયુ-ચામ છે,
શ્વાસ ‘ચાતક’ પણ અહીં અવશ્ય, ક્યાંથી લાવવા ?
– દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’
12 Comments
