મારા વિશે

મારું નામ મીતિક્ષા, જન્મ ભરુચ. નાનપણથી જ સાહિત્યનો શોખ – કવિતા, ગીત, ગઝલ, વાંચવાનું અને જે ગમે તેને ડાયરીમાં ટપકાવવાની આદત પણ ખરી. લગ્ન પછી વડોદરા આવી. ઈશ્વરકૃપાથી સાહિત્યપ્રિય અને સંસ્કારી ઘર મળ્યું. ઘરમાં કોમ્પ્યુટર અને ઈન્ટરનેટ હોવાથી ઘણી ગુજરાતી વેબસાઈટો જોઈ મને થયું કે હું પણ મારા સાહિત્ય-સંગ્રહમાંથી કંઇક વહેંચું.

20 માર્ચ, 2008 ના રોજ અમારી કારને જીવલેણ અકસ્માત નડ્યો. ઈશ્વરકૃપા અને વડીલોના આશીર્વાદથી ઓપરેશન, સર્જરી અને લાંબા સમયના હોસ્પિટલ નિવાસ પછી સ્વસ્થ ઘરે પાછા ફરવાનું થયું. જીવનની ક્ષણભંગુરતા સમજાઈ. થયું કે જે કરવાનું મન હોય તેને માટે યોગ્ય સમયની રાહ ન જોવી. કાલનો શું ભરોસો ? એટલે મીતિક્ષા.કોમનો જન્મ થયો. મારા દિયર દક્ષેશભાઈએ અકસ્માત પછીના મારા પ્રથમ જન્મદિને આ સુંદર વેબસાઈટની ભેટ ધરી. એ માટે એમનો જેટલો આભાર માનું એટલો ઓછો છે.

આશા રાખું કે ગુજરાતી સાહિત્યપ્રેમીઓને મારો આ પ્રયાસ ગમશે અને નવી પેઢીમાંથી વિલુપ્ત થતી જતી માતૃભાષાને બળ મળશે. આ સાઈટ કેવી લાગી તે અંગેના આપના પ્રતિભાવોનો મને ઈંતજાર રહેશે.
– – – – – – – –

દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’ (લોસ એન્જલસ)

આ વેબસાઈટના સર્જનહાર અને મારા લાડલા દિયર … તેમનો પરિચય તેમના જ શબ્દોમાં…

આ ગઝલ લખવાનું કારણ એટલું,
શબ્દથી એને સ્પરશવું લાગશે.
– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’
(‘Chatak’ or Jacobin Cuckoo, a bird found in Africa and Asia, is harbinger of monsoon. According to Indian mythology it has a beak atop its head, it waits for rains to quench its thirst, and drinks water directly from rain. Chatak is considered synonymous of ‘thirst’.)

મારો પરિચય મારી રચનાઓ … એ ન્યાયે મારા વિશે કંઈ કહેવા કે લખવા કરતાં મારી રચનાઓ એ અંગે કહે તે વધુ યોગ્ય છે. પણ મારા વિશે અંગત થોડી માહિતી અહીં આપું તો અસ્થાને નહીં ગણાય. મારો જન્મ વલસાડમાં, વતન સુરત પણ શિક્ષણ વલ્લભ વિદ્યાનગર અને અમદાવાદમાં થયું. 1990 થી વડોદરા સ્થાયી અને છેલ્લા દસેક વરસથી લોસ એન્જલસમાં છું. દેશ બદલાવા છતાં માતૃભાષા સાથેનો નાતો તૂટ્યો નથી, વધુ મજબૂત થયો એનો આનંદ છે.

યોગ અને અધ્યાત્મમાં વિશેષ રુચિ છે. Living with the Himalayan masters (સ્વામી રામ), Autobiography of a Yogi (પરમહંસ યોગાનંદ), પ્રકાશના પંથે (યોગેશ્વરજી), મારા અનુભવો (સ્વામી સચ્ચિદાનંદ), બાલાજોગણ (ર.વ.દેસાઈ) જેવા અદભુત ગ્રંથોએ મારા અધ્યાત્મરસને સિંચ્યો છે. સ્વર્ગારોહણ (www.swargarohan.org) મારું પ્રિય સર્જન છે. અવકાશનો મોટાભાગનો સમય તેની પાછળ ખર્ચાય છે, અને મને સ્વાત્માનંદ આપે છે. સાહિત્યની રુચિ આરંભના વરસોમાં વિશેષતઃ ગઝલો પૂરતી મર્યાદિત હતી, પણ છેલ્લા થોડા વરસોથી બધા પ્રકારની પદ્યરચનાઓ ગમે છે. એના વિકાસમાં મોટો ફાળો મીતિક્ષા.કોમનો છે.

માર્ચ 2008 માં ભાઈની કારને અકસ્માત થયો, અને એ આ સાઈટની રચનાનું કારણ બન્યો. અકસ્માતમાં માસી વિદાય થયા પણ ભાઈ, ભાભી અને મમ્મી ઈશ્વરકૃપાથી બચી ગયા. એક ક્ષણ માટે થયું કે જો તેઓ ખરેખર ચાલી ગયા હોત તો ? માત્ર તેમની મધુર સ્મૃતિઓ રહી જાત. લોકો વ્યક્તિની વિદાય પછી એમની પાછળ એમને જે પ્રિય હોય તે કરે છે, કરાવડાવે છે. શા માટે એમની હયાતિમાં જ એમને અને ઈશ્વરની પ્રસાદીરૂપ પ્રાપ્ત થયેલ જીવનને ન આવકારીએ ? બસ, આ શુભ ભાવથી ભાભીના અકસ્માત પછીના પ્રથમ જન્મદિને એમને મનગમતી ભેટરૂપે આ વેબસાઈટનું નિર્માણ થયું.

આ વેબસાઈટ પર રજૂ કરેલ મારી રચનાઓની યાદી આપને અનુક્રમણિકા-1 પર જવાથી મળી શકશે. અહીં કેટલાંક શેર પ્રસ્તુત કર્યા છે :

ઝાકળનું માન રાખવા પલળી જવું પડે,
બાકી તો ફુલનુંય અભિમાન હોય છે.
*
સ્મિતની પ્રસ્તાવનામાં ઈશ્વરે એવું લખ્યું,
માનવીએ મન મૂકીને ક્યાંક રડવું જોઈએ.
*
મેં તો કેવળ અર્થ એના નામનો પૂછ્યો હતો,
આંસુઓ પણ કેટલા હાજરજવાબી નીકળ્યાં !
*
શંકા કરો નહીં તમે આંખોના હાલ પર,
જોયાં છે આવતાં ઘણાં આંસુને ગાલ પર.
*
હોય શી પીડા પતનની દોસ્ત, એને જાણવા,
આદમીએ ટોચ પર ક્યારેક ચડવું જોઈએ.
*
પથિક, તારે જ કેડીઓ નવી કંડારવી પડશે,
તને મંઝિલ સુધી પહોંચાડવા રસ્તા નહીં આવે.
*
સાંજ પડતાં હુંય પડછાયાને મારા કહી દઈશ,
રાત કોઈ અન્ય કમરામાં જઈ વીતાવ, દોસ્ત.
*
ગ્રંથની શરૂઆતમાં પ્રસ્તાવનાઓ હોય છે,
અંતમાં ખૂટી પડેલી ધારણાઓ હોય છે.
*
એ જ શ્રદ્ધા સાથ કે એ વાંચશે કોઈ દિવસ,
શ્વાસમાં પત્રો બીડું છું રોજ હું એના ઘરે.
*
રોજ ઈચ્છાનો સ્વયંવર થાય છે,
રોજ મનની માછલી વીંધાય છે.
*
કૈંક ઈચ્છાઓ અધૂરી હોય છે,
જિંદગી તોયે મધુરી હોય છે.
દ્રાક્ષ ખાટી દર વખત હોતી નથી,
જીભ પણ ક્યારેક તૂરી હોય છે.
*
આપ કહીને આપ જો બોલાવશો,
સાથ હોવાનુંય અળગું લાગશે.
*
‘ચાતક’, પ્રણયની ખાતરી કેવી રીતે થશે ?
અફવાઓ ગામમાં હજુ કોઈ ઉડી નથી.
*
હું કહું ત્યારે મને આવી મળે,
મોત સાથે એટલી યારી નથી.
*
છાંય કઠિયારાને મળતાં હાશ નીકળે એ સમે
વૃક્ષથી મૂછમાં જરા મલકી જવાતું હોય છે.
*
શ્વાસ કેવળ એક એવી દોર જે,
વિશ્વના સઘળા મનુજને સાંકળે.
*
ખુબસુરત છોકરીથી વાત કરવી શી રીતે,
ગામનો પ્રત્યેક વ્યક્તિ એના સગપણમાં હતો.
*
સપનાંની લાશને તમે ઉંચકીને જોઈ લો,
જીવનથી થાકવાનાં કારણ પૂછો નહીં.
*
એક વીજળીનો ઝગારો લાવતાં,
આભને અંધાર આવી જાય છે.
*
લાગણી, સંવેદના કેવળ કવિને હાથ છે,
જિંદગીને ગદ્યરૂપે હું છતાં જોતો નથી.
*
હોય છે પારસમણિ ‘ચાતક’ ઘણાંના ભાગ્યમાં,
આપણું સોનું ખબર નહીં કેમ લોઢું થાય છે !
****
and many more to come ….