Tag: મુક્તક

સાંજ સજી લે સાજ પછી સૂરજની આંખે અંધારા,
ઈચ્છાઓના ગામ જવાને મારગ મળતા અણધારા,
શમણાંઓની ભીડ મહીં ચૂપચાપ સરકતો જાય સમય,
પાંપણ કોને આપે જઈ સૂરજ ઊગવાના ભણકારા ?
*
અધૂરા સ્વપ્ન જોવામાં અમારી આંખ બીઝી છે,
નહિતર જાગવું વ્હેલી સવારે સાવ ઈઝી છે.
સૂરજને શોધવાના યત્નમાં મુજ સાંજ વીતી ગઈ,
તમોને શી ખબર કે કેવી રીતે રાત રીઝી છે.
*
સૂરજના સળગી ઉઠવામાં કોનો કોનો હાથ હશે ?
એ જ વિચારે સંધ્યાનું ઘર કાયમ કાજ ઉદાસ હશે ?
આભ, ક્ષિતિજ કે તારલિયાનો વાંકગુનો દેખાતો ના,
રૂપ ચાંદનીનું નક્કી સૂરજને માટે ખાસ હશે.
*
વાદળ થઈને નહીં વરસેલા શમણાંઓ ક્યાં ભાગે છે ?
આંસુઓના નામે ભીની રાતો અહીંયા જાગે છે.
રોજ સાંજના સૂરજ કરતો ના ઊગવાનો બંદોબસ્ત,
તોય ક્ષિતિજ પર કોણ સવારે આવી આંખો આંજે છે ?
*
સાંજ પડે ત્યાં ફુટે છે આ પડછાયાને વાચા,
કોઈ મને સમજાવો એની શબ્દ વિનાની ભાષા.
સૂરજના ડૂબવાથી સઘળી આશા થોડી ડૂબે ?
કેમ રખડવા નીકળે છે આ સૌના ઘરે હતાશા.

– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

છે સમયની માંગ કે ઈતિહાસને બદલાવ તું,
માતૃભૂમિની રગોમાં રક્ત નૂતન લાવ તું,
દેશ માટે પ્રાણ ન્યોછાવર કરે સંગ્રામમાં,
જે ચટાડે ધૂળ દુશ્મનને, જવાની લાવ તું.
*
જો સમય પર પાળને બાંધી શકે તો બાંધ તું,
ને સ્મૃતિના તારને સાંધી શકે તો સાંધ તું,
એક પળ વીતે વિરહની સાત સાગરના સમી
શ્વાસના મોઘમ બળે લાંઘી શકે તો લાંઘ તું.
*
પૌરુષી કો અશ્વ પર અસવાર થઈને આવ તું,
કે પ્રતાપી વીરની તલવાર થઈને આવ તું,
ચોતરફ અહીં આંધીઓ, તોફાન ને અંધાર છે
નાવ છે મઝધારમાં, પતવાર થઈને આવ તું.
*
આ મુક્તક વિશેષતઃ સ્વર્ણિમ ગુજરાતના પચાસ વર્ષ નિમિત્તે ગુજરાત બહાર વસતા સૌ ગુજરાતીઓને અર્પણ …

તન ભલે પરદેશ હો, મન મહેકવું જોઈએ
સંપત્તિ કેરા નશાથી ના બહેકવું જોઈએ,
ભાઈચારો, લાગણી હો, વસુધૈવ કુટુંબકમ્,
ગુજર્રીની મ્હેંકથી ઘર-ઘર મહેંકવું જોઈએ.

– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’