Press "Enter" to skip to content

Category: મુક્તક

મુક્તકો

તમારા પ્રતિભાવ રહ્યાં છે કહી,
મામલો બીચકતાં ગયો છે રહી,
અમારી નજરમાં હતાં કાગળો,
તમે આંખ મારી કરી છે સહી.
*
वो दिन भी क्या दिन हुआ करते थे,
तुम अलाद्दीन, हम जीन हुआ करते थे
कसूर मुहोब्बतका की दरिया हो गये,
वरना हम भी सीयाचीन हुआ करते थे
*
ટેરવાંની ડાળ ઉપર સ્પર્શના ફૂલો ઊગાડી ક્યાં તમે ચાલ્યા ગયા,
આંખની સૂની હવેલી સ્વપ્નથી ભરચક સજાવી ક્યાં તમે ચાલ્યા ગયા,
હોઠ નાગરવેલનાં તાજા ચૂંટેલા પાન જેવાં રસભીનાં ન્હોતા છતાં,
આમ ચુંબનનો અચાનક મ્હેંકતો કાથો લગાવી ક્યાં તમે ચાલ્યા ગયા.
*
अगर मिलना जरूरी है, बिछडना भी जरूरी है
कभी रातों में सूरज का निकलना भी जरूरी है
यहाँ पर्वत भी कटता है नदी की एक ख्वाहिश पर,
किसीके वासते खुद को बदलना भी जरूरी है ।
*
તીર કામઠાની વચ્ચે તલવાર બનીને બેઠો છું,
બેય કિનારા જાણે છે, મઝધાર બનીને બેઠો છું.
સ્મિત ને આંસુના ઝઘડાનો ન્યાય કરું કેવી રીતે,
ગામ લાગણીનું છે ને સરકાર બનીને બેઠો છું.

– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

4 Comments

મુક્તકો

ભાગ્ય ઊંધું છે, ને ચત્તું પાડવા બેઠા છીએ,
લાગણીનું એક પત્તું કાઢવા બેઠા છીએ;
માંગવું હો તે બધુંયે આજ માંગી લે ખુદા,
આંખ મીંચી આજ મત્તું મારવા બેઠા છીએ.
*
પ્રેમમાં પડવું સમસ્યા ન સમજ,
હર કોઈ પથ્થર અહલ્યા ન સમજ;
શક્ય છે કે આંખની ભીનાશ હો,
તું બધે વાદળ વરસ્યા ન સમજ.
*
ઈચ્છાકુંવરી કરિયાવરમાં શ્વાસ લખાવી બેઠી છે,
જીવણબાઈ એક સદીની આશ લગાવી બેઠી છે;
દૃશ્યોની સંદૂકમાંથી નીકળે છે કેવળ સન્નાટા,
આંખો તોયે પગરવ ઉપર તાશ લડાવી બેઠી છે.
*
ક્યારે નહીં, કદીનો પ્રશ્ન છે,
ક્ષણની સામે સદીનો પ્રશ્ન છે;
દરિયા સાથે લગ્ન કર્યા પછી,
આગળ વધાય? નદીનો પ્રશ્ન છે.
*
साँसो की डोर पर तेरा चहेरा सवार है,
कैसे बताउँ दिल को, दिल तो गँवार है
तुझसे नहीं मिलने की कसम खाई है मैंने,
ये ओर बात है कि तेरा इन्तजार है ॥

– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

9 Comments

મુક્તકો

તું નથી એ સ્થાનમાંય તારો વાસ છે.
ભૂલી જવાના એટલે નિષ્ફળ પ્રયાસ છે,
તાજી હવા ગણીને મેં જે ભરી લીધા,
મારા બધાય શ્વાસ પણ તુજ ઉચ્છવાસ છે.
*
રોજ સમયની સાથે માથાપચ્ચી કરવી સ્હેલી છે ?
સામે ચાલીને ઘડપણને બચ્ચી કરવી સ્હેલી છે ?
ઈશ્વર આવીને પૂછે કે તકલીફ હો તો કહો મુજને,
ઈશ્વર સામે હો તો આંગળી ઊંચી કરવી સ્હેલી છે ?
*
ઈચ્છાઓના પગ ભારી છે હમણાંથી,
આંખ રહે છે બોઝિલ તારા શમણાંથી,
ચાંદ સમો તારો ચ્હેરો જોવા માટે,
રોકી રાખું હું સૂરજ ઉગમણાથી.
*
મસ્ત હો તો smile થી રાજીપો મોકલાવ,
Text કર ને date ની તારીખો મોકલાવ,
તું મને તારો સમજતી હોય મહોતરમા,
તો કદી miss call થી ખાલીપો મોકલાવ.

– દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

6 Comments

મુક્તકો

ફૂલ બનો તો ઝાકળ જેવું રોઈ શકાશે,
ખુલ્લી આંખે સપનાં જેવું જોઈ શકાશે,
પ્રેમ કરીને છો મળવાનું હોય કશું ના,
ખૂબ સહજતાથી પોતાને ખોઈ શકાશે.
*
હાથમાં પથ્થર લીધો ને કાચનું ઘર યાદ આવ્યું,
ફુલ જોતાંવેંત ભમરાઓને અત્તર યાદ આવ્યું,
આપવા માટે લીધેલું, પણ દઈ જે ના શક્યો,
આજ કાંટો વાગતાં એ ફુલ સુંદર યાદ આવ્યું.
*
જાતને મળવું જરૂરી હોય છે,
કૈંક ખળભળવું જરૂરી હોય છે,
સાવ નોખા લાગવા માટે કદી
ભીડમાં ભળવું જરૂરી હોય છે.
*
આંખો તો ખેડી નાંખે દૃશ્યોના ખેતર,
શમણાંઓના શી રીતે કરવા વાવેતર ?
ઈચ્છાઓ બહુ જીદ કરે જો પરણાવાની,
કેવી રીતે લઈ જાવી એને તરણેતર ?
*
શબ્દનાં પગલાંઓ અટકી જાય છે,
લાગણીની ડાળ બટકી જાય છે,
તું કહે છે અલવિદા બસ, એ ક્ષણે,
પાંપણો પર સ્વપ્ન લટકી જાય છે.

– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

3 Comments

મુક્તકો

પગલાં મળે વિચારનાં એવું બની શકે,
વંચાય કોઈ ધારણા, એવું બની શકે,
દસ્તક વિના જ દ્વારથી પાછા ફરેલ હાથ
ખોલે ભીડેલ બારણાં એવું બની શકે.
*
લોક છો કહેતા ફરે, વિધિના વિધાન છે,
આ હસ્તરેખાઓને ક્યાં કશીયે જાણ છે,
તારી ને મારી વાતમાં પડનારને કહેજે,
આ આજકાલની નહીં, ભવની પિછાણ છે.
*
રૂપ જોનારા અરીસાઓ શરાબી નીકળ્યા,
પથ્થરોને ચીરતાં એમાંય પાણી નીકળ્યા.
મેં તો કેવળ અર્થ એના નામનો પૂછ્યો હતો,
આંસુઓ પણ કેટલા હાજરજવાબી નીકળ્યા.
*
લાગણીના જામ છલકાવે તરસ,
આંખમાં દરિયો ભરી લાવે તરસ.
તું અગર વરસાદ થઈને આવ તો
શક્ય છે કે ભાનમાં આવે તરસ.
*
કદી બાદશાહ તો કદી ગુલામ થાઉં છું,
સમયના હાથે રોજ હું નીલામ થાઉં છું.
હું ચાલવા માંડુ તો રસ્તો બની જાઉં,
ને ઊભો રહું તો મુકામ થાઉં છું.
*
આગમન, એની પ્રતીક્ષા, બારણાંનો છે વિષય,
ને પછી એનું મિલન સંભારણાનો છે વિષય,
કાફિયાઓ લઈ વસાવું હું રદીફોના નગર,
શું હશે જાહોજલાલી, ધારણાનો છે વિષય.

– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

7 Comments

સાંજ અને સૂરજ

સાંજ સજી લે સાજ પછી સૂરજની આંખે અંધારા,
ઈચ્છાઓના ગામ જવાને મારગ મળતા અણધારા,
શમણાંઓની ભીડ મહીં ચૂપચાપ સરકતો જાય સમય,
પાંપણ કોને આપે જઈ સૂરજ ઊગવાના ભણકારા ?
*
અધૂરા સ્વપ્ન જોવામાં અમારી આંખ બીઝી છે,
નહિતર જાગવું વ્હેલી સવારે સાવ ઈઝી છે.
સૂરજને શોધવાના યત્નમાં મુજ સાંજ વીતી ગઈ,
તમોને શી ખબર કે કેવી રીતે રાત રીઝી છે.
*
સૂરજના સળગી ઉઠવામાં કોનો કોનો હાથ હશે ?
એ જ વિચારે સંધ્યાનું ઘર કાયમ કાજ ઉદાસ હશે ?
આભ, ક્ષિતિજ કે તારલિયાનો વાંકગુનો દેખાતો ના,
રૂપ ચાંદનીનું નક્કી સૂરજને માટે ખાસ હશે.
*
વાદળ થઈને નહીં વરસેલા શમણાંઓ ક્યાં ભાગે છે ?
આંસુઓના નામે ભીની રાતો અહીંયા જાગે છે.
રોજ સાંજના સૂરજ કરતો ના ઊગવાનો બંદોબસ્ત,
તોય ક્ષિતિજ પર કોણ સવારે આવી આંખો આંજે છે ?
*
સાંજ પડે ત્યાં ફુટે છે આ પડછાયાને વાચા,
કોઈ મને સમજાવો એની શબ્દ વિનાની ભાષા.
સૂરજના ડૂબવાથી સઘળી આશા થોડી ડૂબે ?
કેમ રખડવા નીકળે છે આ સૌના ઘરે હતાશા.

– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

7 Comments