ગુજરાતી સાહિત્યનું નવું સરનામું
જિંદગી તકદીર ને પુરુષાર્થ વચ્ચે જંગ છે,
સ્મિત ને આંસુ તો કેવળ કર્મના ફરજંદ છે.
પારકાંનું દુઃખ જોઈને હૃદય તારું રડે,
એ ક્ષણે તું માનજે કે તુંય મોટો સંત છે.
ટોચ પર પહોંચ્યા પછી એ સત્ય સમજાશે તને,
આભ જેવા આભનો પણ આખરે તો અંત છે.
મિત્ર, તું જેની વ્યથાના દમ ઉપર રોઈ રહ્યો,
એ જ તારી આવનારી કાલનો આનંદ છે.
તું સમયની ખાંભીઓને શ્વાસથી ચણતો નહીં,
શક્યતાઓ જિંદગીની હર ક્ષણે અકબંધ છે.
મારજે ‘ચાતક’ ટકોરા તું ફકત વિશ્વાસથી,
બારણાં એણે કરેલા એ જ આશે બંધ છે.
– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’
8 Comments
પગલાં મળે વિચારનાં એવું બની શકે,
વંચાય કોઈ ધારણા, એવું બની શકે,
દસ્તક વિના જ દ્વારથી પાછા ફરેલ હાથ
ખોલે ભીડેલ બારણાં એવું બની શકે.
*
લોક છો કહેતા ફરે, વિધિના વિધાન છે,
આ હસ્તરેખાઓને ક્યાં કશીયે જાણ છે,
તારી ને મારી વાતમાં પડનારને કહેજે,
આ આજકાલની નહીં, ભવની પિછાણ છે.
*
રૂપ જોનારા અરીસાઓ શરાબી નીકળ્યા,
પથ્થરોને ચીરતાં એમાંય પાણી નીકળ્યા.
મેં તો કેવળ અર્થ એના નામનો પૂછ્યો હતો,
આંસુઓ પણ કેટલા હાજરજવાબી નીકળ્યા.
*
લાગણીના જામ છલકાવે તરસ,
આંખમાં દરિયો ભરી લાવે તરસ.
તું અગર વરસાદ થઈને આવ તો
શક્ય છે કે ભાનમાં આવે તરસ.
*
કદી બાદશાહ તો કદી ગુલામ થાઉં છું,
સમયના હાથે રોજ હું નીલામ થાઉં છું.
હું ચાલવા માંડુ તો રસ્તો બની જાઉં,
ને ઊભો રહું તો મુકામ થાઉં છું.
*
આગમન, એની પ્રતીક્ષા, બારણાંનો છે વિષય,
ને પછી એનું મિલન સંભારણાનો છે વિષય,
કાફિયાઓ લઈ વસાવું હું રદીફોના નગર,
શું હશે જાહોજલાલી, ધારણાનો છે વિષય.
– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’
7 Comments