Press "Enter" to skip to content

Category: ગીત

ના આવડે


*
ખેતરમાં ઊભેલા ચાડિયાને પંખીનું સરનામું કરતાં ના આવડે.
છાતીમાં મણમણના મૂંઝારા મૂએ ને આંખોને આંસુ ના આવડે.

આંબાની ડાળ પર કોયલના ફળિયાં ને હાર્મોનિયમ ક્યાંયે દેખાય નહીં,
તરવા કે તારવાનો ભેદ જ સમજે નહીં એને કૈં નદીયું અપાય નહીં,
જાણતલ જોશીને પોતાની દીકરીનો હાથ લઈ જોતાં ના આવડે … ખેતરમાં.

આગિયાના શ્હેરમાં દાડો ચઢે ત્યારે જંગલમાં વરતાતી રાત,
પડછાયા પોતાના પડછાયા શોધવાને દોડતાં રહે દિનરાત,
આખ્ખાય ગામમાં દાંડી પીટીને કહે સૂરજને ડૂબતાં ના આવડે … ખેતરમાં.

‘ચાતક’ની તરસ્યુંનો સરવાળો માંડો તો વદ્દીમાં ગોકુળિયું ગામ,
બ્હાવરી બનેલ બેઉ આંખોની કીકીમાં ઓગળતાં રાધા ને શ્યામ,
મધરાતે આવીને ધાંધલ કરે, આ સપનાંને બીજું ના આવડે … ખેતરમાં.

– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

3 Comments

એક ચોમાસું છલકે છે આંખમાં

એક ચોમાસું છલકે છે આંખમાં.

ડાળીથી પાંદડાઓ છૂટાં પડે છે આ પાનખરમાં એવી કૈં રીતે,
છૂટાં પડી ગયા પગલાંઓ કેડીથી આપણાં પણ અધૂરી પ્રીતે.
(હવે) શીર્ષક વિનાની ઘણી વાર્તાઓ ભીંજાતી આવે છે મળવા વરસાદમાં … એક ચોમાસું

આવીશ કહી તમે એવા ગયાં કે પછી સપનાંય આવ્યા ન આંખમાં,
પડતું મૂકીને મારી પાંપણથી પૂરે છે આંસુઓ કુવા બે આંખના,
આવી શકાય ના, એવુંય કહેવાને, આવશો એવા વિશ્વાસમાં… એક ચોમાસું

આપણા હથેળીની રેખાઓ જાણે કે ફૂટી આવી છે મારી ભીંતે,
લાગે છે શર્ત રોજ મારી ઘડીયાળથી, હું હારું કે કાંટાઓ જીતે,
‘ચાતક’ બની બેય બારસાખ ઊભા છે તારા જ પગલાંના સાદમાં … એક ચોમાસું

– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

6 Comments

આંસુના વ્હાણ

[audio:/yatri/reti-na-saat-saat-dariya.mp3|titles=Reti na saat saat dariya|artists=Raju Yatri]
(તરન્નુમ – રાજુ યાત્રી)

રેતીના સાત-સાત દરિયા ઉલેચીને નીકળ્યા છે આંસુના વ્હાણ,
હવે ડમરી કે ઢૂવાને પડતા મેલીને તમે પાંપણને સોંપો સુકાન.

ઝંખનાના ઝાંઝવાઓ જીવતરની કેડી પર ચાહો ન ચાહો પણ આવતા,
ઈચ્છાના મેઘધનુ સપનાંની વારતામાં મનચાહા રંગો રેલાવતા,
આતમના આંગણિયે કોના આ પડછાયા આવીને બાંધે મકાન ?
… રેતીના સાત સાત દરિયા.

મ્હોરેલી જૂઈ જેમ મ્હોરે અજંપો તો વધવાની વેલ જેમ વેદના,
બાવળના કાંટાઓ હૈયામાં ખૂંપે તો યાદોના ગામ બળે કેમ ના ?
ભવભવના સંબંધો અધવચ્ચે તૂટીને પીડામાં પૂરે છે પ્રાણ.
… રેતીના સાત સાત દરિયા.

દૃશ્યોના પરદાઓ ફાડીને ‘ચાતક’શી આંખોએ કરવાનું હોય શું ?
શ્વાસોની આવ-જા શીતળ પવન નહીં, રગરગમાં ફૂંકાતો કોઇ લૂ,
સાજન વિનાનું ઘર, ઉંબર, અરીસો કે આયખું આ આખું મસાણ.
… રેતીના સાત સાત દરિયા.

– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

10 Comments

પ્રતીક્ષા અને મિલન

આપના ન આવવાથી રાત થઇ ગઈ,
આપ જો આવી ગયા તો ખાસ થઇ ગઈ.

સાંજ પડતાં આંગણામાં દીવડા મૂકી દીધાં,
દીપના રૂપે હૃદયના ટુકડાં મૂકી દીધાં,
ઈંતજારીની બધી હદ પાર થઈ ગઈ,
આંખની ભાષા પછી ઉદાસ થઈ ગઈ.

શ્વાસ ને પ્રશ્વાસમાં બસ આપ ઘૂંટાતા રહ્યા,
સંસ્મરણ વીતેલ પળનાં કૈંક ચૂંટાતા રહ્યા,
ફૂલ ચૂમી શબનમો પણ લાશ થઈ ગઈ
રાતરાણીની મહેક પણ ત્રાસ થઈ ગઈ.
…………
…………
આખરે આવી પધાર્યા આપ મારા દ્વાર પર,
સામટા ખીલી ઉઠ્યા સો સો ગુલાબો ડાળ પર,
સાવ સુક્કી ડાળખીઓ બાગ થઈ ગઈ,
લાગણીઓ પળમહીં વરસાદ થઈ ગઈ.

આપણે સરતા રહ્યા કોઈ અગોચર ઢાળ પર
રેશમી રંગો વણાયા સપ્તરંગી સાળ પર
મેઘવર્ષા ખુદ ધરાની પ્યાસ થઈ ગઈ,
જિંદગી ‘ચાતક’ મધુર અહેસાસ થઈ ગઈ.

– દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

નોંધ – ગીતનો ઢાળ કંઈક અંશે આ ફિલ્મીગીત પર આધારિત છે.

12 Comments

વરસો ચાળીને હવે થાક્યા

[audio:/b/baa-mara.mp3|titles=Varso Chali ne have thakya|artist=Chatak]

વરસો ચાળીને હવે થાક્યા, બા મારા, વરસો ચાળીને હવે થાક્યા.
ઘરનો થૈ મોભ હવે હાંફ્યા, બા મારા, વરસો ચાળીને હવે થાક્યા.

તુલસીના ક્યારે જઈ ઘીના દીવા કર્યા,
દુઃખના દાવાનળથી કોદિયે ના ડર્યા
બોર બોર આંસુડા જાળવી જતનભેર સેવામાં રામની એણે સપ્રેમ ધર્યા,
ધારેલા તીર બધા તાક્યા … બા મારા

પારકાંને પોતાના, પ્રેમે કરતા રહ્યા,
જાતે ઘસાઈ, દેહ ઉજળો કરતા રહ્યા,
સેવા ને સાદગીની ગળથૂથી પાઈ ને, અજવાળું આપવા પોતે જલતા રહ્યા,
કેટલા ઉઘાડાને ઢાંક્યા .. બા મારા

ઘડપણમાં વેદનાઓ મળવાને આવી,
દીકરી ગણી બાએ હૈયે લગાવી,
મોતિયો ભલે, બાની આંખેથી મોતીઓ આંસુ બનીને ઝટ્ટ કોદિ ના આવ્યા,
પગલાં પારોઠ ના માપ્યા … બા મારા

જગમાં ‘ચાતક’ એનો જોટો જડે નહીં,
પ્રેમની એ મોંઘેરી મૂરત મળે નહીં,
લાગણીના પૂળાઓ બાંધીને હૈયામાં, રાતોના રાતો એ સેવામાં જાગ્યા,
શ્વાસે શ્વાસે પ્રભુ જાપ્યા … બા મારા

– દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

17 Comments

ક્ષણનાં પારેવડાંને શોધીએ

ચાલ રવિકિરણોનાં માળામાં જઈને એક ક્ષણનાં પારેવડાંને શોધીએ,
ધુમ્મસના દરિયામાં ઘટના ખોવાઈ, જરા હળવે જઈ એને ઊલેચીએ.

ફુંદરડે ફરતાતાં, મંદિરની પાળ અને પિપળના પાન હજી યાદ છે,
છલકાતી ગાગરમાં મલકાતું જોબન ને ઉઘડેલો વાન હજી યાદ છે,
ગજરામાં ગૂંથેલા મોગરાની કળીઓને સંગ સંગ આજ ફરી મ્હોરીએ … ચાલ

પરભાતે પાંપણ પર સૂરજના કિરણોની પાથરી પથારીઓ હેતની,
દરિયાના મોજાં ને ભરતી ને ઓટમહીં વહીએ થઈ મુઠી-શી રેતની,
છીપલાંની છાતીમાં છૂપેલાં મોતી સમ સૂતેલાં સોણલાંને ગોતીએ … ચાલ

આ વહેવું એ જળ અને મળવું એ પળ તો જલધિની ઝંખના શું કામની ?
કોયલ ના ટહુકે જો આંબાની ડાળ તો એ મ્હોરેલી મંજરી શું કામની ?
હર્ષ અને શોકના વાદળાંઓ કાજળ સમ ‘ચાતક’શી આંખોમાં આંજીએ … ચાલ

– દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

14 Comments