Press "Enter" to skip to content

Month: September 2014

જાત અધૂરી લાગે છે

પાંપણની નીચે આંસુઓની લાશ છૂપાવી લાગે છે,
આ મહોતરમાની આંખો આજે કેમ ગુલાબી લાગે છે !

જીવનથી હારી ગયેલાંને પૂછશો તો એ કહેશે નક્કી,
ઝાકળ છે આંસુ ફુલોનાં ને રાત રડેલી લાગે છે.

એ ભાતભાતના પુષ્પોની ખુશ્બુને વ્હેંચે ઘરઘરમાં,
મારા ફળિયાની મંદ હવા પણ વેદ ભણેલી લાગે છે.

તું એની ભાષાનો તરજૂમો કરવાનું શીખવાડ મને,
આ નાનાશા બાળકની આંખો કોઈ પહેલી લાગે છે.

ઓ દોસ્ત, સ્મરણમાં આવીને મુશ્કેલ કર નહીં જીવનને,
છે પૂર્ણ થવા કોશિશ મારી, ને જાત અધૂરી લાગે છે.

પ્રત્યેક સવારે સૂરજ સાથે આશા પણ ઉગતી ‘ચાતક’,
પણ સાંજ ઢળ્યે સઘળી ઘટનાઓ જોઈ-વિચારી લાગે છે.

– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

6 Comments

એક ચોમાસું છલકે છે આંખમાં

એક ચોમાસું છલકે છે આંખમાં.

ડાળીથી પાંદડાઓ છૂટાં પડે છે આ પાનખરમાં એવી કૈં રીતે,
છૂટાં પડી ગયા પગલાંઓ કેડીથી આપણાં પણ અધૂરી પ્રીતે.
(હવે) શીર્ષક વિનાની ઘણી વાર્તાઓ ભીંજાતી આવે છે મળવા વરસાદમાં … એક ચોમાસું

આવીશ કહી તમે એવા ગયાં કે પછી સપનાંય આવ્યા ન આંખમાં,
પડતું મૂકીને મારી પાંપણથી પૂરે છે આંસુઓ કુવા બે આંખના,
આવી શકાય ના, એવુંય કહેવાને, આવશો એવા વિશ્વાસમાં… એક ચોમાસું

આપણા હથેળીની રેખાઓ જાણે કે ફૂટી આવી છે મારી ભીંતે,
લાગે છે શર્ત રોજ મારી ઘડીયાળથી, હું હારું કે કાંટાઓ જીતે,
‘ચાતક’ બની બેય બારસાખ ઊભા છે તારા જ પગલાંના સાદમાં … એક ચોમાસું

– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

6 Comments