[Painting by Donald Zolan] બંધ બારીને ક્ષણોથી તાકવા બેઠા છીએ, એકબીજાની તરસને માપવા બેઠા છીએ. પંથ પર પગલાં ભર્યેથી હાથ આવે મંઝિલો, આપણે રસ્તાની વચ્ચે હાંફવા બેઠા છીએ. મખમલી સંબંધના મોંઘા મુલાયમ વસ્ત્રને, સોય શંકાની લઈને સાંધવા બેઠા છીએ. જે થકી બાજી જીવનની આજલગ જીતતા રહ્યા, લાગણીનું એજ પત્તું કાઢવા બેઠા છીએ. માંગવું હો તે […]
સૌ મિત્રોને જનમાષ્ટમીની મોડી પણ મોળી નહીં એવી શુભેચ્છાઓ .. બાકી જગતમાં સૌને સુખની લહાણ છે, મારા જ ભાગ્યમાં પ્રભુ પીડાપુરાણ છે ? તારા લખેલ લેખથી કરતા રહીએ કર્મ, તોયે અમારા સ્વપ્ન જો, લોહીલુહાણ છે. ભૂલી ગયા જો હોય તો તાકીદ ફરી કરું, તારા ભરોસે ચાલતા મારા વહાણ છે. બાઈબલ, ગીતા, કુરાન તો અર્ધો જ […]
મુઠ્ઠીમાં બાંધેલા સહુ અરમાન નીકળી જાય છે, શહેરનો રસ્તો લેવામાં ગામ નીકળી જાય છે. ટ્રાફિક સિગ્નલ પર હાંફેલી કાર નિસાસા નાંખે ત્યાં, આગળ દોડી જાવાનું ફરમાન નીકળી જાય છે. ઘરથી ઓફિસ ને ઓફિસથી ઘર સુધી પાછાં ફરતાં, જીવનનાં સઘળાં એશ-ઓ-આરામ નીકળી જાય છે. લાગણીઓ વેચો પણ મળતાં ખોબાભર સપનાંઓ ના, પૈસાથી બાકી ઘરનાં સૌ કામ […]
ઝાકળની બૂંદ બૂંદને ખાતામાં નાંખજે, એના જ વ્યાજથી પછી દરિયો ઉપાડજે. હૈયાની બેન્કમાં અગર જખ્મો કરે જમા, બધ્ધાંની પાવતી ઉપર આંસુ લખાવજે. ખાતાવહી સંબંધની કોરી ન રાખતો, બે-ચાર છેક-છાક તું એમાં પડાવજે. પહેલાં પ્રણયની યાદ તો મોંઘી જણસ સમી, હૈયામાં રાખવા કશે લોકર બનાવજે. ‘ચાતક’ ખૂટી જશે સિલક શ્વાસોની એક દિન, સંભાળી, સાચવી ઘણી એને […]
શું પવનને એ સમજ આવી શકે ? બારણું પણ ભીંતને વાગી શકે. તો અને ત્યારે જ એ પડઘો થશે, શબ્દ એના અર્થને ત્યાગી શકે. ફૂલને પત્થર ભલે લાગે પવન, રેતને એ ટાંકણું લાગી શકે. દોસ્ત, એ પરછાંઈ છે, માણસ નથી, ભાગી ભાગી કેટલું ભાગી શકે ? એટલે ધરતી બનાવી તેં ખુદા ? માનવી થઈ તું […]
રાતની હરદમ પ્રતીક્ષા જામને, જેમ મીરાં શોધતી ઘનશ્યામને. એક ઘટના એટલે અટવાઈ ગઈ, માર્ગ ના પૂછી શકી અંજામને. શ્હેર પ્રત્યે અણગમો ભારે હતો, ભેટવું તો પણ પડ્યું છે ગામને. બોર ખાટાં નીકળે તો શું કરું ? પૂછવા આવી પ્રતીક્ષા રામને. હર પરાજયને નિકટથી પેખવો, ખિન્નતા એની રહી ઈનામને. મોતની છે મેમરી કેવી સટીક, ભૂલતું ના […]
ભ્રમરની ભાગ્યરેખામાં પ્રણયની મુગ્ધ પળ ઊગે, હવાના શાંત સરવરમાં સુગંધીનાં કમળ ઊગે. અપેક્ષિત થઈ તમે ખોલો સવારે ઘરની બારી ને, કોઈ સૂની અગાશીથી વિચારોનાં વમળ ઊગે. પ્રથમ એમાં પ્રયત્નોને તમારે રોપવા પડશે, સમય આવ્યે ઘણાં રસ્તા પછી એમાં સફળ ઊગે. ફકત બેદાગ સુંદરતા નથી નડતી કુમારીને, સમયની આંખમાં મોઘમ શકુની જેમ છળ ઊગે. કોઈની યાદ […]
[Painting by Donald Zolan] યાદને વનવાસ જેવું કૈં નથી, નિત્ય નૂતન આશ જેવું કૈં નથી. કાલનું પૂછી રહ્યાં છો આપ પણ, આજમાં વિશ્વાસ જેવું કૈં નથી. રાતદિવસ આપની યાદી રમે, તે છતાં સહવાસ જેવું કૈં નથી. અલવિદા કહી આપ ચાલી ગ્યા પછી, લોહીમાં ભીનાશ જેવું કૈં નથી. આપણો સંબંધ તોયે જીવશે, છોને શ્વાસોશ્વાસ જેવું કૈં […]
[Painting by Donald Zolan] શંકા કરો નહીં તમે આંખોના હાલ પર, જોયાં છે આવતાં ઘણાં આંસુને ગાલ પર. શ્રદ્ધા જરૂરી હોય છે મંઝિલને પામવા, ચાલી શકે ચરણ નહીં કેવળ ખયાલ પર. નીપજે છે સાત સૂર જ્યાં, એની પિછાણ છે, ધડકે છે એટલે હૃદય અદૃશ્ય તાલ પર. ઈશ્વર ગણી હું કોઈને ત્યારે પૂજી શકું, ટાંગી બતાવે […]
[Painting by Donald Zolan] સાંજ પડવાની હજી તો વાર છે, સૂર્ય, પણ બપ્પોરથી બિમાર છે. એક ચંદાથી લડાશે કેટલું, વાદળોનું સૈન્ય પારાવાર છે. ચાંદનીના પ્રેમમાં પાગલ બની, કૈંક તારાઓ થયા ખુવાર છે. બૉલ પાણીનો જો છટકે આભથી, કેચ કરવા ઝાડવાં તૈયાર છે. સ્મિત, આંસુ, દર્દ, પીડા, ચાહના, લાગણીના કેટલા વ્યાપાર છે ! શ્વાસની છે ડોર […]