(Painting: Amita Bhakta)
રૂપજીવિનીની વ્યથાકથા
ભર બપ્પોરે તડકો ઓઢી ચાંદ બનીને નીકળું છું,
ભીતરમાં કોલાહલ પણ સૂમસામ બનીને નીકળું છું.
સાકી, મદિરા કે મયખાનું ? નામ નથી કોઈ મારું,
પ્યાસા તન-મન માટે કેવળ જામ બનીને નીકળું છું.
यत्र नार्यस्तु पूज्यन्ते-ની વાત કરી જે ધરતીએ,
એ જ ધરા પર સદીઓથી અપમાન બનીને નીકળું છું.
યુગ બદલાતાં સૌ બદલાયું, એ જ રહ્યો વૃત્તિ-વ્યાપાર,
વર્તમાનકાળે પણ વીતી કાલ બનીને નીકળું છું.
‘ચાતક’ નજરે લોક નિહાળે સઘળી મારી લીલાઓ,
હું પણ તેઓ જેમ કદી તો આમ બનીને નીકળું છું !
– દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’
14 Comments