કોઈ દિવસ હું રડી પડું, પણ બોસ, સખત પડછાયો છે,
મારો હમદમ, મારો એક જ દોસ્ત, ફકત પડછાયો છે.
હર્ષ-શોકના દ્વંદ્વયુદ્ધમાં હાર-જીત છે પળપળની,
હોય ગમે તેવી ક્ષણ છોને, સાથ સતત પડછાયો છે.
તેજ-તિમિરના આટાપાટા, દૃશ્ય જગતની માયાજાળ,
આંખોના અખબાર મથાળે કોણ લખત પડછાયો છે.
સૂરજના ઉગવાનું કારણ સમજણની સીમા પર છે,
પૂછો જઈ એને કે એનો એક ભગત પડછાયો છે.
હાડ-ચામની પેટીમાં નિત શ્વાસોની આવન-જાવન,
માણસની હસ્તી શું આખર, એજ કહત, પડછાયો છે.
‘ચાતક’ તારી કિસ્મતમાં પણ ક્યાંક લખેલો છે સૂરજ,
હાથ ભલે લાગે જે તુજને સર્વ વખત, પડછાયો છે.
– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’
11 Comments