એકડો સાવ સળેખડો

મિત્રો, આજે એક મજાનું બાળગીત સાંભળીએ. નાનાં હતાં ત્યારે એકડા બગડાની દુનિયામાં રમતાં હતા. મોટેરાંઓ આપણને કેટલી સુંદર રીતે આંકડાઓ શીખવતાં હતા. દાદીમાની વારતાઓમાં કેટલાં મધુરાં પાત્રો હતાં. જાણે વારતાની જ દુનિયા હતી અને આપણે માટે એ વારતાઓ હકીકત હતી. તે સમયે એમાં જ આનંદ લાગતો. હવે મોટાં થતાં, વાસ્તવિકતાની ધરતી પર કદમ મૂકતાં સાચી પરિસ્થિતિનો ભાસ થાય છે કે આ જ ખરેખરી દુનિયા છે છતાં ફરી ફરી એ વારતાની દુનિયામાં ડૂબકી મારવાનું મન રોકી નથી શકાતું. રમેશ પારેખની એક સુંદર રચના આપણને ફરી એ દુનિયામાં લઈ જશે. તો ચાલો ગણવા માંડીએ એક, બે … અને બથ્થંબથ્થા ..
*

*
એકડો સાવ સળેખડો, બગડો ડિલે તગડો
બંન્ને બથ્થંબથ્થા બાઝી, કરતા મોટો ઝગડો

તગડો તાળી પાડે, ને નાચે તાતાથૈ
ચોગડાની ઢીલી ચડ્ડી સરરરર ઉતરી ગઇ

પાંચડો પેંડા ખાતો એની છગડો તાણે ચોટી
સાતડો છાનો માનો સૌની લઇ ગયો લખોટી

આઠડાને ધક્કો મારી નવડો કહેતો ખસ
એકડે મીંડે દસ વાગ્યા, ત્યાં આવી સ્કૂલની બસ

– રમેશ પારેખ