[A painting by Donald Zolan]
અમારી આંખ અથ છે ને તમારી આંખ ઈતિ છે,
તમે પૂછો નહીં કે પ્રેમ એ કેવી ભૂમિતિ છે.
અમારાં સ્વપ્ન તમને જોઈ મોટા થઈ ગયાં કિન્તુ,
તમારી લાગણી શાને હજીયે દૂધપીતી છે ?
સમયની ચાલને બદલી શકો ના, એ સ્વીકારું છું,
સમય રોકાય છે ક્યારેક એની પણ પ્રતીતિ છે.
સૂરજના હાથ પર મહેંદી મૂકી જગને બતાવી દો,
થયાં છે લોહીનાં પાણી પછી આ રાત વીતી છે.
સજીવન થઈ જશે રંગો તો તસવીરોનું થાશે શું ?
ઘણા સંબંધની ફ્રેમે પનપતી એક ભીતિ છે.
હથેળીમાં લઈ ‘ચાતક’ કથાની ખાતરી કરજો,
અહીં પ્રત્યેક આંસુઓની નોખી આપવીતી છે.
– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’
મજાનો મત્લા, અને આ શે’ર.. વાહ વાહ ..!!
સજીવન થઈ જશે રંગો તો તસવીરોનું થાશે શું ?
ઘણા સંબંધની ફ્રેમે પનપતી એક ભીતિ છે.
આખી ગઝલ ગમી ગઈ… કવિશ્રી
Thank you Ashokbhai
‘સમય રોકાય છે ક્યારેક પણ એની પ્રતીતિ છે’. ની જગ્યાએ
“સમય રોકાય છે ક્યારેક એની પણ પ્રતીતિ છે.” કરો તો…!! સૂચન માત્ર
અશોકભાઈ,
પહેલીવાર તમે સૂચન કર્યું એવું જ લખેલું. પછી વિચાર્યું કે – પણનો અપેક્ષિત અર્થ- બીજી કયી પ્રતીતિ છે એવું વિચારવા પ્રેરે એટલે બદલી નાખેલું. તમે સૂચન કર્યું જ છે તો ફરી સુધારો કરી નાંખું.
દક્ષેશભાઈ,
ક્યાંક ભીતરમાં ઊંડો ઘા છુપાયેલો છે કે શું ?
“અહીં પ્રત્યેક આંસુઓની નોખી આપવીતી છે”
– વાહ વાહ –
🙁 … 🙂
kya khoob!! bahu j uttam ghazal, Daxeshji 🙂
Thank you Vijaybhai ..:)
સુંદર આપવીતી ઉજાગર થઈ છે
Thank you Kishorbhai