કલમ વેચાય છે ત્યારે કવિતા સાથ છોડે છે,
ધરી સંવેદનાનું રૂપ આંસુ આંખ છોડે છે.
હવાના કોઈ ખૂણામાં હશે નક્કી સુગંધીઓ,
જરા રોકાઈને એથી જ માણસ શ્વાસ છોડે છે.
તમારું ગામ છોડીને તમે છોને શહેર આવો,
તમોને કોઈ દિવસ ક્યાં તમારું ગામ છોડે છે.
બધાએ મોત પાસે આખરે ચાલી જવાનું પણ,
સરળતાથી જીવન ક્યાં કોઈનોયે હાથ છોડે છે.
તમન્ના હોય મંઝિલ ચૂમવાની, ચાલવા માંડો,
સમંદર પામવા માટે સરિતા ઘાટ છોડે છે.
ભૂલાઈ જાય છે ‘ચાતક’ દિવંગત આદમી પળમાં,
વતન માટે મરી મિટનાર, પણ ઇતિહાસ છોડે છે.
– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’
આવી સરસ કવિતા પ્રસિદ્ધ કરવા બદલ આભાર. જેની પાસે કલમ અને કલમકાર છે તે દુનિયામાં પરિવર્તન લાવ્યા છે. આ વાતની ગવાહી ઇતિહાસ આપે છે. આપને એક નમ્ર વિનંતી, ભારત અને પાકિસ્તાનના સબંધો સારા કરવા માટે આપનો બ્લોગ અગત્યનો ભાગ ભજવી સકે છે.
અચ્છા હૈ દક્ષેશભાઈ
અતિ ભાવવાહેી રચના
આહ ની વાહ વાહ થાય છે અહીં…સુંદર કવિતા બ્રો
બહુ સરસ મજાની કવિતા પ્રસિદ્ધ કરી છે.
very nice poem publish by you. I hope you will be sharing more poem like this.
બહુજ સરસ રચના.
તમારું ગામ છોડીને તમે છોને શહેર આવો,
તમોને કોઈ દિવસ ક્યાં તમારું ગામ છોડે છે…ક્યા બાત…!! સુંદર ગઝલ…!!
તમારું ગામ છોડીને તમે છોને શહેર આવો,
તમોને કોઈ દિવસ કયાં તમારું ગામ છોડે છે.
સુંદર ગઝલ
વધુ એક ખૂબ જ સુંદર રચના !!!
” બધાએ મોત પાસે અંતે ચાલી જવાનુ હોય છે,
સરળતાથી જીવન ક્યાં કોઇનો પણ હાથ છોડે છે. “
તમન્ના હોય મંઝિલ ચૂમવાની, ચાલવા માંડો,
સમંદર પામવા માટે સરિતા ઘાટ છોડે છે.
ભૂલાઈ જાય છે ‘ચાતક’ દિવંગત આદમી પળમાં,
વતન માટે મરી મિટનાર, પણ ઇતિહાસ છોડે છે.
ધન્ય છે દક્ષેશભાઈ,ખૂબ જ સુંદર ગઝલ!!! સત્યની ચોટદાર અભિવ્યક્તિ!
ધરી સંવેદનાનું રૂપ આંસુ આંખ છોડે છે…..
સુંદર ભાવવાહી રચના !
અભિનંદન !
કલમ વેચાય છે ત્યારે કવિતા સાથ છોડે છે,
ધરી સંવેદનાનું રૂપ આંસુ આંખ છોડે છે.. વ્હા