November 2013 – મીતિક્ષા.કોમ

કલમ વેચાય છે ત્યારે કવિતા સાથ છોડે છે,
ધરી સંવેદનાનું રૂપ આંસુ આંખ છોડે છે.

હવાના કોઈ ખૂણામાં હશે નક્કી સુગંધીઓ,
જરા રોકાઈને એથી જ માણસ શ્વાસ છોડે છે.

તમારું ગામ છોડીને તમે છોને શહેર આવો,
તમોને કોઈ દિવસ ક્યાં તમારું ગામ છોડે છે.

બધાએ મોત પાસે આખરે ચાલી જવાનું પણ,
સરળતાથી જીવન ક્યાં કોઈનોયે હાથ છોડે છે.

તમન્ના હોય મંઝિલ ચૂમવાની, ચાલવા માંડો,
સમંદર પામવા માટે સરિતા ઘાટ છોડે છે.

ભૂલાઈ જાય છે ‘ચાતક’ દિવંગત આદમી પળમાં,
વતન માટે મરી મિટનાર, પણ ઇતિહાસ છોડે છે.

– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

13 Comments

मीतिक्षा.कोम के सभी वाचकों को दिपावली तथा नूतन वर्ष की ढेर सारी शुभकामनायें । आपके जीवन में खुशियों का ईन्द्रधनुष हमेशा बना रहें ।
*
गाँव के किस्से पुराने हो गये,
दोस्त बचपन के सयाने हो गये ।

माँ का पालव ओढने के ख्याल से,
मेरे सब सपने सुहाने हो गये ।

इश्क करने की मिली हमको सजा,
जख्म सब मेरे दिवाने हो गये ।

जिन्दगीने हाथ जो थामा नहीं,
तूट भूट्टा, दाने-दाने हो गये ।

वक्त फिर कटता रहा कुछ इस तरह,
हर पलक पर शामियाने हो गये ।

साँस की जारी रखी हमने भी जंग,
क्या हुआ, हम लहलुहाने हो गये ।

अब तो ‘चातक’ मौत से है पूछना,
क्यूँ मियाँ, आते जमाने हो गये ।

5 Comments

Month: November 2013

કવિતા સાથ છોડે છે

सयाने हो गये