જે હતી પહેલાં, હવે એ વાત ક્યાં ?
આંગણામાં જૂઈ, પારિજાત ક્યાં ?
ધોમધખતા દિવસો સામા મળે,
કોઈ દિ’ ભૂલી પડે છે રાત ક્યાં ?
આભ જેવું મંચ છે સૌની કને,
સાંજ જેવી સૂર્યની રજૂઆત ક્યાં ?
શહેરમાં મરવા પડી સંવેદના,
લાગણીને તોય પક્ષાઘાત ક્યાં ?
હસ્તરેખામાં ફકત – લાંબુ જીવન,
પ્રેમના નામે લખેલી ઘાત ક્યાં ?
પિંજરું ખુલી ગયાનો વસવસો,
ઊડવા માટેનો ઝંઝાવાત ક્યાં ?
અંતની ‘ચાતક’ બધાંને છે ફિકર,
જિંદગીની ફાંકડી શરૂઆત ક્યાં ?
– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’
8 Comments