પરીની વારતાઓમાં સરી આવે કવિતાઓ,
કદી આંગણમહીં બાળક બની આવે કવિતાઓ.
અવાચક થઈ તમે ઊભા રહો કોઈ ખડકની જેમ
ને ખળખળ ઝરણ થૈને વહી આવે કવિતાઓ.
જીવનભર જેમને સંવેદનાઓ સ્હેજ ના સ્પર્શી,
હવે એની કબર પર જઈ રડી આવે કવિતાઓ.
મળે છે લોહીથી લથપથ બધા અખબારનાં પાનાં,
હવે અખબારના પાને નહીં આવે કવિતાઓ.
જરૂરી તો નથી કે હર પ્રણયનો અંત સુખમય હો,
અધૂરી વેદનારૂપે મળી આવે કવિતાઓ.
વરસ તું પ્રેમમાં એવું, કિનારા ઓગળી જાયે,
અને સામા પ્રવાહે કૈં તરી આવે કવિતાઓ.
હૃદય-સંવેદનાની એક મુઠ્ઠી ચણ પડે ‘ચાતક’,
ગગનમાંથી ફટાફટ ઊડતી આવે કવિતાઓ.
– દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’
14 Comments