[Painting by Donald Zolan]
*
પછી વરદાનમાં બીજું કશું માગી શક્યો છું ક્યાં!
તને ચાહ્યા પછી હું કોઈને ચાહી શક્યો છું ક્યાં!
નજર ટકરાઈ એ ક્ષણથી જ હું દિગ્મૂઢ બેઠો છું,
હજી હું આંગળા આશ્ચર્યથી ચાવી શક્યો છું ક્યાં!
ગયો ગંગાતટે પણ આચમન કે સ્નાન ના કીધું,
તને સ્પર્શ્યા પછી કોઈ ચીજથી નાહી શક્યો છું ક્યાં!
દીવાના અગણિત અહેસાનની નીચે દબાયો છું,
હવાનો હાથ ઝાલી બે કદમ ચાલી શક્યો છું ક્યાં!
હવે પુરુષાર્થ કરતાં ભાગ્ય પર ઝાઝો ભરોસો છે,
હથેળીમાં લખ્યું એથી વધુ પામી શક્યો છું ક્યાં !
ઉઘાડાં બારણાં હોવા જ કૈં પૂરતું નથી હોતું,
વિના સ્વાગત હું મારે ઘેર પણ આવી શક્યો છું ક્યાં!
સમયસર આપ આવ્યા તો થયો અફસોસ ‘ચાતક’ને,
તરસના સ્વાદને હું મનભરી માણી શક્યો છું ક્યાં!
– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’
7 Comments