કૈંક ખીંટીઓ ભલે તૈયાર છે,
ભીંત પર લટકી જવાની વાર છે.
ચાર દિવસ પ્રેમના પૂરા થયા,
ચાર એની યાદના ઉધાર છે.
શ્વાસ મેળવવા પડે છે પ્રેમમાં,
કુંડળીઓ મેળવો, બેકાર છે.
હર્ષમાં કે શોકમાં સરખા રહે,
આંસુઓ બહુ ફાંકડા ફનકાર છે.
માત્ર શંકાથી જ એ તૂટી ગયા,
કેટલાં નાજુક પ્રણયનાં તાર છે.
મન વિશે થોડું વિચાર્યું, તો થયું,
આ વિચારો કે ફરારી કાર છે ?
મોત, ‘ચાતક’ આવશે પૂછ્યા વગર,
દોસ્તનો એ આગવો અધિકાર છે.
– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’
10 Comments