Press "Enter" to skip to content

Month: August 2012

ટોચ પર

મૌન પણ ક્યારેક તો અકળાવવાનું ટોચ પર
ખીણનું સંગીત વ્હાલું લાગવાનું ટોચ પર.

ભીડથી ભાગી ભલેને આપ અહીં આવી ગયા,
જાતને ના છે સરળ સંતાડવાનું ટોચ પર.

શબ્દ, ઘટના, અર્થની અંતિમ ક્રિયા રસ્તે કરી,
ખાલીપાનું બારણું ખખડાવવાનું ટોચ પર.

લક્ષ્યને આંબી જવાના જોશમાં ચાલે ચરણ,
ધૈર્યની ઉંચાઈ આવી માપવાનું ટોચ પર.

ને લઘુતા પીડતી હો ભીંત, બારી, દૃશ્યની,
તો જરૂરી છે બધાએ આવવાનું ટોચ પર.

કોણ આવીને અહીં ‘ચાતક’ હમેંશા રહી શક્યા,
ખુબ દુષ્કર છે સતત જીવી જવાનું ટોચ પર.

– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

10 Comments

कमाल रखते हैं

किसी भी हाल में चहेरे को हम खुशहाल रखते हैं,
तमाचा मारकर भी गाल अक्सर लाल रखते हैं ।

पसीने को हमारे गर कोई आँसू समज ना लें,
बहुत कुछ सोचकर हम हाथ में रूमाल रखते हैं ।

बुरे हालात हैं, अच्छी खबर की ना हमें उम्मीद,
कमी महेसूस ना हो खून की, गुलाल रखतें हैं ।

समय के पास जिनके कोई भी उत्तर नहीं एसे,
हम अपनी आँख में जिन्दा कई सवाल रखतें हैं ।

हर एक लम्हें को बेचैनी है हमको आजमाने की,
पराजित हो न जायें, आँसुओं की ढाल रखते हैं ।

गज़ल तो एक ही पहलू हमारी जिंदगानी का,
बस इतना जान लो, ‘चातक’ कई कमाल रखते हैं ।

– © दक्षेश कोन्ट्राकटर ‘चातक’

9 Comments

પ્રશ્ન તો ઊભો જ છે

સાંજ થાકીને સૂતી છે, શું થશે કાલે સવારે, પ્રશ્ન તો ઊભો જ છે,
રાત પણ જીવી રહી છે એ જ આશાને સહારે, પ્રશ્ન તો ઊભો જ છે.

ઓસની બૂંદો સમા બાકી રહેલા ચંદ શ્વાસો ક્ષણમહીં થૈ જાય ભડકો,
આંજવાનો આંખમાં છે તોય સૂરજને સવારે, પ્રશ્ન તો ઊભો જ છે.

ધારણાની ડાળ પર બાંધી દીધો છે કૈંક આશાઓએ માળો, ને છતાં,
કેમ સંભળાતા નથી બેચાર ટહુકાઓય દ્વારે, પ્રશ્ન તો ઊભો જ છે.

હું ગમું છું કે નહીં એ પૂછતાં બસ, એમણે તો પાંપણો ઢાળી દીધી,
અર્થ એનો શું હશે એ ધારવાનું છે અમારે, પ્રશ્ન તો ઊભો જ છે.

આખરી તારીખ આવી ત્યાં જ બા માંદી પડી ને સૌ બચત ખર્ચાઈ ગઈ,
શું થશે આ મોંઘવારીમાં હવે ટૂંકા પગારે, પ્રશ્ન તો ઊભો જ છે.

એમને જોવા અમારી આંખ ‘ચાતક’ થઈ હરણની જેમ બસ ભટક્યા કરી,
એ હવે મૃગજળ બનીને આવશે મારી મઝારે, પ્રશ્ન તો ઊભો જ છે.

– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

5 Comments

ખાબોચિયાનું ગામ છે


[Painting by Donald Zolan]

પ્રેમની વાતો કરે પણ પ્રેમથી અણજાણ છે,
દોસ્ત, આ તારું હૃદય ખાબોચિયાનું ગામ છે.

આથમી મારા ઘરે એ ઊગશે તારા ઘરે,
આપણી વચ્ચેના અંતરની સૂરજને જાણ છે.

હોઠ પર મુસ્કાન, ખંજન ગાલમાં, તીરછી નજર,
પાંપણો વચ્ચે જડેલી આંખ મદિરાધામ છે.

યુગયુગોનો પ્રેમ પળમાં કેમ પૂરો થઈ ગયો,
ટેરવાંનો સ્પર્શ હૈયા પર જડેલો ડામ છે.

વેદનાનાં પ્હાડ કે બે-ચાર ઝરણાં સ્મીતનાં,
પ્રેમની સઘળી કહાણીનો અલગ અંજામ છે.

હું શ્રવણ ને શબ્દ મારા જીવતા મા-બાપ છે,
આ કલમ-કાગળ અમારે કાજ તીરથ-ધામ છે.

શું કહે ‘ચાતક’ પરિચયમાં, બધા સમજી શકે,
‘આ ગઝલ જો વારતા હો તો પરી મુજ નામ છે.’

– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’

7 Comments