પીડા ક્યાં પૂછીને આવે,
ઘર એનું સમજીને આવે.
શાલીનતા તો જુઓ સ્મિતની,
પાંપણ પણ લૂછીને આવે !
આમ વ્યથાનાં વાદળ ધીરાં,
આંસુ પણ ગરજીને આવે.
તાળાં મારી દો સૂરજને,
અંધારા કૂંચીને આવે.
પતંગિયાને બેઠું જોતાં,
પાંખ નવી પીંછીને આવે.
માપ લીધું એણે સપનાંનું,
ઊંઘ પછી દરજીને આવે ?
‘ચાતક’ અહીંયા માથું ફોડે,
આઈડીયા Sirji ને આવે !
– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’
પતંગિયાને બેઠું જોતાં,
પાંખ નવી પીંછીને આવે.
….. અદભુત ….. ક્યા ખુબ…
નાની બહેરમાં મબલખ વિચારો સર્જતી સુંદર ગઝલ
ભાઈ વાહ !
માપ લીધું એણે સપનાંનું,
ઊંઘ પછી દરજીને આવે ?
વાહ! સુંદર ગઝલ!!
સુધીર પટેલ.
પતંગિયાને બેઠું જોતાં,
પાંખ નવી પીંછીને આવે…ક્યા બાત,
ટૂંકી બહેરમાં સરસ હલકી ફૂલકી ગઝલ.. અલબત્ત ભારેખમ વિચારો સાથે..
શાલીનતા તો જુઓ સ્મિતની,
પાંપણ પણ લૂછીને આવે !
Waaahhh
ચાતક’ અહીંયા માથું ફોડે,
આઈડીયા Sirji ને આવે !
Mast 🙂