[Painting by Donald Zolan]
આપજે એવું દરદ કે જે ન ભુલાવી શકું,
આંખમાં આંસુ ભલે પણ હું ગઝલ ગાઈ શકું.
હું કોઈ વાદળ નથી કે ઘેરવાનો સૂર્યને,
હું તો પડછાયો ફકત આંગણમહીં વાવી શકું.
શહેરની આબોહવા માફક તો આવી ગઈ મને,
વાયરો થઈને હજી હું સીમમાં વાઈ શકું.
હું ભલે મોટો થયો, પણ એટલો મોટો નહીં,
મા, હું તારી ગોદને આજેય શોભાવી શકું.
તારે જો કરવી કૃપા હો તો પ્રભુ, વરદાન આપ,
રોટલા મારા જ પરસેવાના હું ખાઈ શકું.
પ્રેમની એવી અવસ્થા પર મને આસીન કર,
તું મને ચાહે ન ચાહે, હું તને ચાહી શકું.
એક-બે ઈચ્છા કુંવારી છે હજુ, મારા પ્રભુ,
આપજે થોડો સમય કે એને પરણાવી શકું.
જે ક્ષણે ‘ચાતક’ દરશની ઝંખના ખૂટી પડે,
એટલી કરજે કૃપા કે શ્વાસ થંભાવી શકું.
– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’
ગઝલને સુંદર પ્રતિભાવ આપવા બદલ સૌ મિત્રોનો આભાર … આપના પ્રતિભાવો કલમને નવી તાકાત અને તાજગી બક્ષે છે ..ધન્યવાદ.
પ્રેમની એવી અવસ્થા પર મને આસીન કર,
તું મને ચાહે ન ચાહે, હું તને ચાહી શકું.
ખૂબ જ સુંદર ભાવસભર રચના
તું મને ચાહે ન ચાહે, હું તને ચાહી શકું….
વાહ ! નખશિખાંત સુંદર ગઝલ !
અભિનંદન દક્ષેશભાઈ !
પ્રિય દક્ષેશભાઈ,
આપની રચના ખરેખર સુન્દર છે…
હું ભલે મોટો થયો, પણ એટલો મોટો નહીં,
મા, હું તારી ગોદને આજેય શોભાવી શકું.
તારે જો કરવી કૃપા હો તો પ્રભુ, વરદાન આપ,
રોટલા મારા જ પરસેવાના હું ખાઈ શકું.
પ્રેમની એવી અવસ્થા પર મને આસીન કર,
તું મને ચાહે ન ચાહે, હું તને ચાહી શકું……..મારા આપને દિલથી ખૂબ ખૂબ અભિનંદન……
સરસ ગઝલ.
પ્રેમની એવી અવસ્થા પર મને આસીન કર,
તું મને ચાહે ન ચાહે, હું તને ચાહી શકું.
ભાવનો સ્પષ્ટ ઉઘાડ દર્શાવતો મત્લા અને શ્વાસને થંભાવવાની મગરૂરી વ્યક્ત કરતો મક્તા બંને સરસ ..
અને એથી પણ વધુ, સૌને ગમી ગયો તે શેર-
એક-બે ઈચ્છા કુંવારી છે હજુ, મારા પ્રભુ,
આપજે થોડો સમય કે એને પરણાવી શકું….ક્યા ખુબ કહી…
હું ભલે મોટો થયો, પણ એટલો મોટો નહીં,
મા, હું તારી ગોદને આજેય શોભાવી શકું.
એક-બે ઈચ્છા કુંવારી છે હજુ, મારા પ્રભુ,
આપજે થોડો સમય કે એને પરણાવી શકું.
સુન્દર ગઝલ…..
વાન્ચતાની સાથે જ ગમી જાય તેવી છે.
સાંગોપાંગ સુંદર ગઝલ. બહુ ગમી. અભિનંદન.
વાહ ! અદભુત…I m speechless..નરેન્દ્રભાઈ એ કહ્યુ એમ આ તમારી માનસિક્તા રજુ કરે છે. A nice human being with pure heart !
પ્રેમની એવી અવસ્થા પર મને આસીન કર,
તું મને ચાહે ન ચાહે, હું તને ચાહી શકું.
અ દ ભૂ ત
બધા ધર્મોનો સાર .. ધર્મમા ન માનનારની પણ આ પ્રાર્થના
નરેન્દ્રભાઈ,
તમારી દાદ સર-આંખો પર. તમને ગઝલ ગમી તેનો આનંદ છે. તમારી વાત સાચી છે કે હૃદયના ભાવો કલમ પર ફુટી નીકળ્યા છે. કદાચ એથી જ એ ભાવકો અને વાચકોને વિશેષ સ્પર્શ્યા છે. તમારા પ્રતિભાવ અને પ્રોત્સાહન બદલ આભાર.
દક્ષેશભાઇ …શું કહુ…યાર… મારી પાસે તો જાણે શબ્દો નથી …મને તમારી આ ગઝાલ એટલી ગમી છે કે ……….. મઝા આવી ગઇ યાર એમાય
હું ભલે મોટો થયો, પણ એટલો મોટો નહીં,
મા, હું તારી ગોદને આજેય શોભાવી શકું.
તારે જો કરવી કૃપા હો તો પ્રભુ, વરદાન આપ,
રોટલા મારા જ પરસેવાના હું ખાઈ શકું.
એક-બે ઈચ્છા કુંવારી છે હજુ, મારા પ્રભુ,
આપજે થોડો સમય કે એને પરણાવી શકું.
જે ક્ષણે ‘ચાતક’ દરશની ઝંખના ખૂટી પડે,
એટલી કરજે કૃપા કે શ્વાસ થંભાવી શકું.
આ શેર તો ભાઇ તમારી સરસ માનસિકતા રજુ કરે છે… તમારા હ્રદયના પ્રતિબીંબ સમાં આ શેર છે…. મારા આપને ખુબ ખુબ દીલથી અભિનંદન……
અશોકભાઈ,
આપજે થોડો સમય એને ય પરણાવી શકું – એવું કરવામાં – એનેય – નો અર્થ સ્પષ્ટ નહીં થાય કારણ બીજા કોઈને પરણાવવાની વાત આગળના મિસરામાં નથી. એટલે હું માનું છું ત્યાં સુધી જે રીતે અત્યારે છે એ રીતે રહેવા દઉં એ યોગ્ય લાગે છે.
સૂચન અને આપના પ્રતિભાવ બદલ આભાર.
આખી ગઝલ સાંગોપાંગ સુંદર થઇ છે. બીજો – ચોથો -પાંચમો અને છઠ્ઠો વધુ ગમ્યો ..
એક-બે ઈચ્છા કુંવારી છે હજુ, મારા પ્રભુ,
આપજે થોડો સમય કે એને પરણાવી શકું.
માં સાનિ મિસરાને ‘આપજે થોડો સમય એને ય પરણાવી શકું.’ કરો તો ?! મારા હિસાબે વધારે અસરકારક થાય …!!!
સરસ … ઃ)ઃ)ઃ)
તારે જો કરવી કૃપા હો તો પ્રભુ, વરદાન આપ,
રોટલા મારા જ પરસેવાના હું ખાઈ શકું…. આથી સુન્દર પ્રાર્થના કોઇ નથી….!!!