સંવેદનના છાપાંઓની એજ ફકત લાચારી છે,
આંખોના સૂમસામ ભવનમાં ઘટનાઓની બારી છે.
આંસુ સીંચી લીલાં રાખ્યાં રણ અંતરના એણે પણ,
ક્યાંક ફુલોને જોઈ એણે ઈચ્છાઓને મારી છે.
પ્રશ્ન ઉઠે લોકોના મનમાં રંજ નથી એનો સ્હેજે,
પીડે છે કે આભ ચીંધતી એક આંગળી તારી છે.
શબ્દ વ્યથાના વાવેતર કરવાનું સાધન માત્ર નથી,
મૌન ઘૂંટીને જીરવવાની કૈંક વ્યથાઓ ભારી છે.
એકમેકથી છૂટાં થ્યાં, પણ એજ સમસ્યા જીવનની,
એનીય દશા કૈં ઠીક નથી, મારીય દશા ક્યાં સારી છે.
કેટકેટલા આઘાતોની લાશ પડી છે આંખોમાં,
લાગે છે કે લાગણીઓ પણ સાવ બની સરકારી છે.
‘ચાતક’ તું ગુમનામ બનીને કોઈ ખૂણામાં જીવતો હોત,
તારી જે કૈં ઓળખ છે એ શબ્દોને આભારી છે.
– © દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’
ક્યા બાત હૈ….
ચાતક’ તું ગુમનામ બનીને કોઈ ખૂણામાં જીવતો હોત,
તારી જે કૈં ઓળખ છે એ શબ્દોને આભારી છે.
વાહ કવિ…! સાચે જ, કવિની ઓળખ શબ્દો જ હોય છે.
પ્રશ્ન ઉઠે લોકોના મનમાં રંજ નથી એનો સ્હેજે,
પીડે છે કે આભ ચીંધતી એક આંગળી તારી છે…
વાહ ખુબ કહી દ્ક્ષેશભાઈ શબ્દો ઘણા સુન્દર છે…આંખોના સૂમસામ ભવનમાં ઘટનાઓની બારી છે.
….આતુર તો ચાતક રહે છે તેને બદલે વાંચનારા અહીં આતુર રહે છે…ખુબ સરસ..!!
પ્રશ્ન ઊઠે લોકોના મનમાં રંજ નથી એનો સહેજે,
પીડે છે કે આભ ચીંધતી એક આંગળી તારી છે.
સરસ મક્તા સાથે સુંદર ગઝલ.
સંવેદનના છાપાંઓની એજ ફકત લાચારી છે,
આંખોના સૂમસામ ભવનમાં ઘટનાઓની બારી છે.
વાહ મઝાનો મત્લા
તો સાંપ્રત સમસ્યાઓ પર ચોટદાર કટાક્ષ
કેટકેટલા આઘાતોની લાશ પડી છે આંખોમાં,
લાગે છે કે લાગણીઓ પણ સાવ બની સરકારી છે.
વાહ ! લાંબી બહેરમાં સુંદર ગઝલ આપી !
બધાજ શેર આસ્વાદ્ય !
તમારી આવી જ ગઝલોની અમે આતુરતાપૂર્વક રાહ જોઈએ છીએ.
તારી જે કૈં ઓળખ છે એ શબ્દોને આભારી છે….
એક કવિની સરસ ઓળખ આપી.
અભિનંદન દક્ષેશભાઈ !
૧૫ ‘ગા’ ગઝલનો મારો ગમતો છંદ છે, દરેક શે’ર અનુપમ અને અભિવ્યક્તિને સચોટ રીતે રજુ કરે છે.
આ શિરમોર રહ્યું……
પ્રશ્ન ઉઠે લોકોના મનમાં રંજ નથી એનો સ્હેજે,
પીડે છે કે આભ ચીંધતી એક આંગળી તારી છે.