આ સન્નાટાના ઘરમાંહી શું કામ ઉદાસી ભટકે છે ?
શું કામ સમયના કાંટાઓ વીતેલી વાતો પટકે છે ?
આ રણની માફક ફેલાતી ઘનઘોર ઉપેક્ષાનું કારણ ?
જેનાં મૂળિયાંઓ વ્હાલ હતા એ વૃક્ષ હવામાં લટકે છે.
એ સ્નાન કરીને ઘરમાંથી દરરોજ અગાશીમાં આવે,
કાળા ભમ્મરિયાં કેશ નહીં, એ દિલના તારો ઝટકે છે.
એની આંખોમાં આંસુ જોઈ કો’ક ધરે એને રૂમાલ,
ના કોઈ સબંધ એની સાથે, પણ દિલમાં તોયે ખટકે છે.
ના એ પંખીની આંખ હતી, ના હુંય ધનુર્ધારી અર્જુન,
તો વાતવાતમાં શાને કાજે મન આ મારું છટકે છે ?
બે-ચાર ક્ષણોની મોજ અકારણ વરસોનો વનવાસ થશે,
બસ એ જ વિચારે સંબંધો દિનરાત હજુયે ચટકે છે.
તું કેમ નિરાશાનો પાલવ પકડીને બેઠો છે ‘ચાતક’,
જો દૂર ક્ષિતિજે, ઝરમરીયો વરસાદ હજી ક્યાં અટકે છે !
– દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’
એ સ્નાન કરીને ઘરમાંથી દરરોજ અગાશીમાં આવે,
કાળા ભમ્મરિયાં કેશ નહીં, એ દિલના તારો ઝટકે છે.
ખૂબ સરસ
આ રણની માફક ફેલાતી ઘનઘોર ઉપેક્ષાનું કારણ ?
જેનાં મૂળિયાંઓ વ્હાલ હતા એ વૃક્ષ હવામાં લટકે છે.
સુંદર ગઝલ….!!
સુંદર ગઝલના બધાં જ શે’ર દમદાર છે!
સુધીર પટેલ.
તું કેમ નિરાશાનો પાલવ પકડીને બેઠો છે ‘ચાતક’…..
સુંદર ગઝલ થઈ છે.
સરસ ગઝલ છે.
હઝલ માટે ઉત્તમ એવા આ કાફિયાઓ ગઝલની કસોટી કરી લે એવા છે. જેને તમે બરાબર જાળવી લીધા છે.
સુંદર ગઝલ…
એ સ્નાન કરીને ઘરમાંથી દરરોજ અગાશીમાં આવે,
કાળા ભમ્મરિયાં કેશ નહીં, એ દિલના તારો ઝટકે છે…..અને ત્યાથી અહીં સુધી
બે-ચાર ક્ષણોની મોજ અકારણ વરસોનો વનવાસ થશે,
બસ એ જ વિચારે સંબંધો દિનરાત હજુયે ચટકે છે.
ગમી વાંચવાની અને માણવાની.
વાહ!
તું કેમ નિરાશાનો પાલવ પકડીને બેઠો છે ‘ચાતક’,
જો દૂર ક્ષિતિજે, ઝરમરીયો વરસાદ હજી ક્યાં અટકે છે !