મને ખુદને જ મળતો હું હજી પણ ત્યાં જ ઉભો છું
ને વરસાદે પલળતો હું હજી પણ ત્યાં જ ઉભો છું
હતો જે આપણો સબંધ એના ભગ્ન અવશેષો
શિશુ માફક ચગળતો હું હજી પણ ત્યાં જ ઉભો છું
તને આગળ ને આગળ હું સતત જોયા કરું અથવા
પ્રયાસોમાં કથળતો હું હજી પણ ત્યાં જ ઉભો છું
ચણાયા કાકલૂદી પર થરકતી જ્યોતના કિસ્સા
દીવાને જેમ બળતો હું હજી પણ ત્યાં જ ઉભો છું
નગરનાં માણસો જે એ બધાં છે મીણના પૂતળાં
અને એમાં પીગળતો હું હજી પણ ત્યાં જ ઉભો છું
– શોભિત દેસાઈ
મીણબત્તીની જેમ પીગળી પીગળી ને હું સળગતી રહી છું; સાથે સાથે મારું અસ્તિત્વ ટકાવવા બની શકે ત્યાં શુધી વિસ્તર્તી રહી છું; આનાથી વિશેષ બીજું મારાથી થાય પણ શું? આખર તો હું એક સ્ત્રી જ છું……
સરસ
ચણાયા કાકલૂદી પર થરકતી જ્યોતના કિસ્સા
દીવાને જેમ બળતો હું હજી પણ ત્યાં જ ઉભો છું
નગરનાં માણસો જે એ બધાં છે મીણના પૂતળાં
અને એમાં પીગળતો હું હજી પણ ત્યાં જ ઉભો છું
શોભિતને મોઢે સાંભળવાની ખાસ મઝા છે!
યાદ આવી
આ તારી ગલીથી ઉઠી જવું, સાચે જ નથી મુશ્કીલ કિંતું
તું સાંભળશે તો શુ કહેશે, બસ એ જ વિચારે ઉભો છું
સમઝાતું નથી કંઇ ક્યાંથી મને, આ આવું લાગ્યું છે ધેલું
જાકારો મળ્યો તો જ્યાં સાંજે, ત્યાં આવી સવારે ઉભો છું